...

 Zawsze znajdywałam ukojenie w pisaniu po kłotniach ,kiedy potrzebowałam się wypłakać a nie było komu ,po prostu pisałam. To taki mój sposób na życie .. Cały mój świat się sypie powoli rujnuje mam wrażenie że niedługo wręcz zostaną same ruiny . Kto do tego doprowadził .. Ja , On , My .Tworzymy rodzinę o której kiedyś zawsze marzyliśmy ,pragnęliśmy mieć siebie nawzajem na codzień mieć dzieci dom i wspólnie się zestarzeć z wiekiem. A teraz .. Mamy siebie , mamy dom , mamy dzieci i zamiast cieszyć się tym ,coraz bardziej oddalamy się od siebie . Oboje skrycie cierpimy ukrywając ból przed drugą osobą , cierpimy w środku w ciszy dusząc w sobie co nas męczy . Nikt nie jest idealny ani ja ani on . Był czas jego wybaczania , potem mój .. Tylko co dalej .. Jeżeli fundamenty się wykruszą to na czym zbudujemy Nasz dom , dla kogo jeśli potem zostanie pusty tak jak nasze serca .. Bardzo boli mnie to jak jest ,to czego brak i słowa osoby którą uważa się za kogoś na całe życie .. tak jak w tej piosence ".. Będę walczył , będę kochał ,będę się o Ciebie bił .. " Czy naprawdę trzeba walczyć o prawdziwą miłość czy nie powinna ona być tak głęboko zaszyta w nas ,że pomimo burz ona nadal twardo będzie się trzymać i nic jej nie zniszczy .. ? Każdy kiedyś marzy o księciu na białym koniu ,o księżniczce w wieży o życiu usłanym różami a zapominamy ,że róża mimo tego że jest pięknym kwiatem ma kolce co czyni ją wyjątkową ,ale także potrafi zadać ból jeśli wybierze się nie właściwe miejsce .. Dzieci w życiu są niesamowitą ostoją , ogromem miłości nie oczekującej nic w zamian po prostu kochają wypełniają radością i szczęściem ale czy można ich zostawić zapomnieć tak po prostu żyć na nowo ..? Jako matka jednogłośnie w 100% wiem że nie . Można za nich życie oddać, poświęcić im się w całości ale nigdy zostawić. Pytanie czy jeśli ktoś chce odejść ,zostanie dla nich,dla dzieci .. Uważam że bez względu na stan cywilny oraz posiadanie lub brak dzieci nie powinien mieć nigdy wpływu na relacje w związku bycie z kimś na siłę bo są dzieci jest jak chodzenie w za małych butach bo się komuś podobają .. Jest nie przyjemne i bolesne a po czasie powstają rany które po dłuższym czasie mogą się nie zagoić .. Jeżeli decydujemy się na bycie z drugą osobą to z miłości chęci bycia razem nie z musu lub wybierania mniejszego zła . Czy kłotnie w związkach i nie porozumienia muszą skończyć się rozstaniem .. Jak dotrzeć do siebie wzajemnie żeby wspólne życie nie było dla nas konsternacją lub jedną z wielu opcji rozstania .. Jak żyć żeby miłość nie wygasła a nabierała na sile mając przy boku kogoś kogo kochamy ponad to życie ...